Want dat IS pastinaak. Een oud ras, in feite de voorloper van de moderne, zo bekende oranje (bos)peen, die vroeger niet eens oranje was, trouwens.. Pastinaken vonden we een paar jaar geleden bij de biologische kraam op de markt in Groningen. Geprobeerd, het bleek een zachte, iets anijsachtige smaak te hebben. Best lekker, zeker met een papjuh. (maar ik ben nou eenmaal een papjesliefhebber. Flappies kaassaus-op-bloemkool is wereldberoemd, hier thuis.. hmpf.)
Hadden we in 2007 een rijtje pastinaken gezaaid, het bleek slechts een zeer matig succes te zijn. De penwortels bleken niet goed ontwikkeld en zelfs misvormd. Nou was dat die grond in de noordelijke border; dat was arm en keihard... Da's dit jaar sterk verbeterd met zand, mest en teelaarde. We lieten één pastinaak doorgroeien en dat werd een enorme plant van bijna twee meter hoog. Prachtige bloemschermen (beetje vergelijkbaar met de lavas, ook een schermbloemige) en we lieten een paar schermen zaad zetten en dat tot diep in de herfst aan de plant rijpen, waarna we het oogstten.
Verleden jaar niets van uitgeplant, we hebben nou eenmaal een chronisch gebrek aan ruimte, komt door die buren, die willen maar niet weg... :)
Daarom vandaag, woensdag de 15e april, een bak met pastinaakzaad gemaakt. Het zaad schijnt namelijk niet al te lang z'n kiemkracht behouden, volgens de boekjes. We "moeten" dus een nieuwe plant, al is het maar voor vers pastinakenzaad! Maar als ze lekker opkomen wil ik wel weer een rijtje proberen; het is best een lekkere groente, namelijk...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten