Eerste oogst

De tuin staat er prima bij. Het onkruid tiert iets te welig, maar dat is dan ook het enige nadeel van het groeizame weer. Want ondanks de koude nachten af en toe doet alles wat we hebben staan het fantastisch. De tuin is helemaal vol, er kan letterlijk geen plantje meer bij in de siertuin. In de moestuin nog wel, maar dat moet ook nog want er staat nog sla klaar om uitgeplant te worden.

Zelfs de schaduwhoek is vol na 2 weekenden plantendagen bezocht te hebben. Eerst in Eenrum, daarna in Meeden. Allebei in het Groningse dus. Het was heel verleidelijk allemaal, maar we hebben ons in weten te houden. Alleen wat Epimedium en een hele mooie zilvergrijze varen zijn erbij gekomen uit Eenrum. En nog 3 kropjes sla, 1 om te laten schieten voor zaadwinning en 2 om eens te proberen. Uit Meeden zijn zelfs maar 2 planten meegekomen, een Anisaema voor in de schaduwhoek en een salvia voor in een diepe pot. Die komt precies van pas, het is toch al een droge plant en dan nog op een bergje van zand en stenen staat de zilvergrijze zonliefhebber uitstekend op zijn plaats.

Het is opvallend hoeveel wij van ander blad houden dan gewoon groen. Mooie vormen trekken onze aandacht en dus zijn we beide gek op hosta's. Verder mooie kelkbloemen, denk aan de aronskelk. En voor mij werkt donkerrood blad altijd heel goed, Johan vindt zilvergrijs heel mooi. Dat kleurt nog eens mooi bij elkaar ook, een hele goede combinatie dus. Nu nog meer tuin om er nog mooiere pollen van te kunnen aanleggen. Ach, laten we voorlopig maar tevreden zijn met deze tuin.

Die levert al wat oogst op. De eerste tuinbonen zouden we kunnen plukken, maar ze mogen nog gerust wat groter worden. Dan hebben we er ook meer om in een keer te plukken. De aardbeien proeven en oogsten we al volop, als het zo doorgaat wordt het nog een keer jam maken binnenkort om ze niet verloren te laten gaan. Verder hebben we al peulen uit eigen tuin gegeten. En niet te vergeten de enorme hoeveelheden sla en radijs die we even tussendoor bijna elke dag proeven. Het is toch wel lekker zo'n moestuin, ook al kost het veel werk. Maar de liefde die je in de plantjes stopt proef je terug. Of zou het gewoon zo zijn dat je proeft dat alles de tijd gekregen heeft om te rijpen en niet kunstmatig versneld is?